خدایاااا حواست هست؟

صدای هق هق گریه هایم از گلویی می آید که تو از رگش به من نزدیکتری!!!

 وقتی می گویم دیگر ســراغم نیــا

فکر نکن که فراموشت کردم

یا دیگر دوستت ندارم

نــــــــــــه
من فقط فهمیدم وقتی دلت با من نیست
بودنت مشکلی را حل نمی کند

 به چشم هایت بگو انقدر برای دلم  رجز نخوانند...

من اهل جنگ نیستم! شاعرم!!

خیلی بخواهم گرد و خاک کنم شعری می نویسم...

آنوقت اگر توانستی مرا در آغوش نگیر...

 هر از گاهی واسه آروم شدن باید بغض کرد..

یه گوشه نشست و بلند بلند سیگار کشید...

 باران که می بارد باید آغوشی باشد،

پنجره نیمه بازی، موسیقی باران،

بوی خاک... سرمای هوا... گره کور دست ها و پاها،

گرمی عریان عاشقی... صدای تپش قلب ها...

باران که می بارد باید کسی باشد.

از یک عاشق شکست خورده پرسیدم بزرگ ترین اشتباه؟

گفت عاشق شدن

گفتم بزرگترین شکست؟

گفت شکست عشق

گفتم بزرگترین درد؟

گفت از چشم معشوق افتادن

گفتم بزرگترین غصه؟

گفت یک روز چشم های معشوق را ندیدن

گفتم بزرگترین ماتم؟

گفت در عزای معشوق نشستن

گفتم قشنگترین عشق؟

گفت شیرین و فرهاد

گفتم زیباترین لحظه؟

گفت در کنار معشوق بودن

گفتم بزرگترین رویا ؟

گفت به معشوق رسیدن

پرسیدم بزرگترین آرزوت؟

اشک تو چشاش حلقه زد وبا نگاه سردی گفت مــــــــــــــــــــــــــــــــــــرگ

فراموش می کنم

فراموش می کنم تقدیری را که با تو رقم خورده شد

فراموش می کنم لحظاتی را که با تو سپری شد

فراموش می کنم نفسی را که با نفس تو هماهنگ شد

فراموش می کنم دلی را که برای وداع تو ترک خورده شد

فراموش می کنم اشکی را که برای انتظار تو جاری شد

فراموش می کنم رویاهایی که با تو پروزانده شد

فراموش می کنم ارزوهایی که با وجود تو محقق شد

فراموش می کنم خونی که با نبض تو در رگ هایم جاری شد

فراموش می کنم

فراموش می کنم

زندگی!

دوست!

تو....

همه چیز را فراموش می کنم

من می توانـــــــــــــــــــــــــــــــــم...

نوشته هایم را می خوانی و میگویی چه زیبا...

راستی....!!

دردهای آدم ها زیبایی دارد؟؟

یادمان باشد وقتی کسی را به خودمان وابسته کردیم... در برابش مسئولیم! در برابر اشکهایش، شکستن غرورش، لحظها های شکستن در تنهایی و لحظها های بی قراریش.... و اگر یادمان برود در جایی دیگر سرنوشت یادمان خواهد آورد... و این بار ما خود فراموش خواهیم شد...

گریه ام میگیرد وقتی میبینم کسی که عاشق من بود... منت دیگری را میکشد....

سخت است هنگام گریه های شبانه نفس کم بیاری و عشقت به دیگری بگوید... نفسم!!!

تمام ترانه هایم ترنم یاد توست و تمام نفسهایم خلاصه در نفس های توست. ای زلال تر از باران و پاکتر از آینه به وجود پر مهر تو می بالم و تو را آنگونه که میخواهی دوست دارم. ای مهربان پرنده خیالم با یاد تو به اوج آسمانها پر خواهد گشود و زیبایی ات را به رخ فرشتگان خواهد کشید.

تبسمی از تو مرا کافیست که از هیچ به همه چیز برسم...

چه آشوبیست در دلم... وقتی نمیدانم، در نبودنم به بودن چه کسی فکر میکنی.....؟؟!

هرگز از من مخواه که تو را فراموش کنم که من در هوای تو و برای تو نفس میکشم چشمان ابری ام زیر سایه آن درختی که تو را دیدم بارها باریدند و به امید دیدارت هر روز صبح با تمنا کوچه پس کوچه ها را به نظاره نشستند. شاید نشانی از تو بیابند. ایکاش دوباره بی خبر یک روز برای دیدنم بیایی، من به انتظار دیدارت همیشه چشم به راه خواهم ماند....

شب سردی است و هوا منتظر باران است

وقت خواب است و دلم پیش تو سرگردان است

شب بخیر ای نفست شرح پریشانی من

ماه پیشانی من دلبر بارانی من....

بهار میرسد ز ره، تو نیستی نگار من

زمین به گل نشسته و تو نیستی کنار من

به بوته شقایقی که پشت خانه سرزده

سپرده ام که نشکفد بدون عطر یار من

نمای هفت سین من بدون تو چه میشود؟

تو آبروی عشقی و نمای روزگار من

در این بهار سرکش و در این وفور التهاب

بیا برس به داد این دل خراب و زار من

امشب از همیشه تنهاترم...

زیباترین لباسی که می تونه زن رو بپوشونه، بازوان مردیست که دوستش داره....

یک شب تو را شاعر میکنم

چنان آسمان را به زمین می دوزم

که اینبار تو شاعر شوی

و من معشوقه ی شعرت

کار سختی نیست، تنها یکبار تو را

به چنان بوسه ای دعوت می کنم

که تمام شمع های عالم به احترامم

آب شوند، و تو از آن شب شاعر....

آرزوی شخصی ای ندارم تا شهر من فقیر و غمگین است

حق ندارم ناامید بشوم، فرق من باگذشته ام این است

قول میگیرم از تو... با قهرت... زخم هیچکس را عمیق نکنی

سال نو میشود به شرطی که خنده ات را دریغ نکنی